Zapobieganie nękaniu i dyskryminacji w esporcie

Nękanie w esporcie

Adwokaci Manisha Sheth, Diane Cafferata i Molly Stephens z firmy prawniczej Quinn Emanuel proponują kilka praktycznych rozwiązań w zakresie przeciwdziałania nękaniu i dyskryminacji kobiet w branży esportowej.

W ubiegłym roku nękanie w branży esportowej trafiło na pierwsze strony gazet w całym kraju, a New York Times zwrócił uwagę na zarzuty nękania, które w czerwcu opublikowało na Twitterze i innych platformach ponad 70 osób ze społeczności esportowej. Wydaje się, że każdy nowy miesiąc przynosi nowe informacje dotyczące dyskryminacji ze względu na płeć, seksualność lub rasę ze strony twórców gier, organizatorów turniejów, właścicieli drużyn i menedżerów, trenerów, komentatorów, streamerów i graczy. W zeszłym miesiącu na jaw wyszło powszechne nękanie w brazylijskiej społeczności esportowej, w wyniku którego kilkanaście osób, w tym zawodnicy, trenerzy, kierownicy zespołów i właściciele drużyn, zostało oskarżonych o nękanie.

W przeciwieństwie do Gamergate w 2014 r. istnieje powszechne przekonanie, że należy podjąć działania, zwłaszcza w świetle orzeczeń sądowych rozszerzających odpowiedzialność za nękanie i wrogie środowisko pracy. Sądy są teraz skłonne nałożyć odpowiedzialność nie tylko na tradycyjnych pracodawców, ale także na tych, którzy kontrolują wrogie środowisko lub na tych, którzy wiedzą lub mają powody, by wiedzieć o niewłaściwym postępowaniu, ale nie zajmują się nim.

Pytanie brzmi, jakie należy podjąć działania. Wszyscy uczestnicy branży – i branża całościowo – będą dobrze obsługiwana dzięki proaktywnym wysiłkom mającym na celu rozpoznanie i przeciwdziałanie wszelkim rodzajom nękania. Obejmują one jawne akty nękania, a także bardziej subtelne prześladowania, takie jak nieświadome uprzedzenia lub mikroagresje. Tylko dzięki większej integracji, społeczność esportowa będzie mogła rozwinąć swój potencjał. Oto kilka potężnych, proaktywnych kroków, które uczestnicy branży mogą podjąć, aby stworzyć bardziej inkluzywną społeczność, jednocześnie minimalizując swoje ryzyko prawne.

1. Zasady postępowania

Uczestnicy branżowi, w tym organizatorzy turniejów, programiści prowadzący turnieje, ligi, zespoły i administratorzy forów internetowych, powinni ustanowić i przestrzegać odpowiednio zaprojektowanych i publicznie dostępnych kodeksów postępowania. Takie postępowanie prawdopodobnie zapewni przewagę konkurencyjną organizacjom, których polityka jest niejednoznaczna lub nieistniejąca, ponieważ uczestnicy branży będą w naturalny sposób dążyć do bezpiecznego i integracyjnego środowiska, i zaczną się tego domagać.

Zasady postępowania powinny jasno i obiektywnie określać rodzaje wykroczeń, które nie będą tolerowane, oraz powinny określać konkretne sankcje dostępne za naruszenia. W ten sposób kod odstraszy potencjalnych sprawców i ułatwi zgłaszanie przestępstw, uświadamiając ogółowi społeczność, co stanowi, a co nie stanowi nękania lub innego niepożądanego zachowania.

Ustanowione zasady postępowania umożliwiają również organizacji egzekwowanie przestrzegania swoich standardów w przewidywalny i zrównoważony sposób. Oprócz określenia szeregu kar za każdy rodzaj wykroczenia, kodeks będzie zawierał procedurę egzekwowania zasad przy jednoczesnym przestrzeganiu wymogów rzetelnego procesu.

Chociaż kodeks powinien potwierdzać wsparcie organizacji dla osób, które przeżyły napaść oraz świadków molestowania, musi jednak zapewniać, że każdy oskarżony o molestowanie jest traktowany uczciwie i z godnością oraz zapewnia mu sprawiedliwej możliwość udzielenia odpowiedzi na wszelkie postawione mu zarzuty. Rozsądni ludzie z branży nie będą chcieli współpracować z organizacją, w której ktoś może łatwo zostać umieszczony na czarnej liście w wyniku fałszywego oskarżenia przez inną osobę.

Zasady ułatwią również rzetelne ustalenie wszelkich zarzutów merytorycznych, zapewniając, że osoby, które przeżyły napaść, świadkowie, oskarżeni i sama organizacja systematycznie gromadzą i przechowują wszystkie dowody dotyczące domniemanego naruszenia. Osoby zaangażowane w incydent powinny być gotowe do podjęcia natychmiastowych i skutecznych kroków w celu zabezpieczenia poczty głosowej, e-maili, wiadomości tekstowych, wiadomości błyskawicznych i innych komunikatów, które mogą mieć wpływ na sprawę.

Osoby prowadzące dochodzenie w sprawie incydentu w imieniu podmiotu powinny być świadome swoich obowiązków w zakresie gromadzenia i przeglądania wszystkich dowodów, tworzenia aktualnych zapisów zeznań świadków oraz udzielania pomocy, w stosownych przypadkach, do czasu dalszego dochodzenia.

2.  Mechanizmy raportowania

Akty nękania i związane z nimi wykroczenia należy zgłaszać działowi kadr lub prawnikowi organizacji, aby mogli przeprowadzić dochodzenie. Aby zachęcić do składania sprawozdań, organizacje powinny ustanowić i upubliczniać infolinie telefoniczne i internetowe, które są dostępne przez całą dobę. Powinny (przyp. red. działy kadr) również przypominać ocalałym, a także wszystkim świadkom, że organizacja zachęca do zgłaszania takich incydentów i że nikt nie będzie mścił się za zgłoszenie tego, czego doświadczył lub był świadkiem. Zeszłego lata jeden z organizatorów wydarzenia Smash, House of 3000, założył linię wskazówek z opcją anonimowego zgłaszania niewłaściwego zachowania.

Ponadto organizacje, które poważnie podchodzą do przeciwdziałania nękaniu i zapobiegania mu, powinny publikować – zarówno wewnętrznie, jak i osobom uczestniczącym w działaniach, które organizują lub sponsorują – informacje w celu zgłaszania wykroczeń. Obejmuje to dane kontaktowe agencji rządowych, takich jak federalna Komisja ds. Równych Możliwości Zatrudnienia (EEOC) i odpowiedników stanowych, takich jak Departament Sprawiedliwego Zatrudnienia i Mieszkalnictwa w Kalifornii.

Istnieją również aplikacje do zgłaszania, takie jak JDoe, które umożliwiają zaszyfrowane, anonimowe i natychmiastowe zgłaszanie aktów molestowania i napaści na tle seksualnym oraz odsyłają ofiary do prawników, którzy mogą udzielić porady. Wreszcie oskarżonego, oskarżyciela i wszystkich świadków należy uświadomić, że mogą chcieć skonsultować się z własnym radcą prawnym.

3. Kultura

Tworzenie kultury tolerancji i odpowiedzialności w organizacji można osiągnąć na wiele sposobów. Po pierwsze, szkolenie uświadamiające jest wymagane przez prawo w wielu jurysdykcjach i wszędzie jest niezwykle przydatne. Pozwala każdemu w organizacji znaleźć się na tej samej stronie w odniesieniu do tego, jakie postępowanie jest właściwe, a jakie nie. Na przykład nieświadome uprzedzenia są po prostu: nieświadome.

Szkolenie w zakresie świadomości pomaga personelowi rozpoznawać i unikać działań, które mogą wydawać się niewinne sprawcy, ale mogą być krzywdzące dla innych. Programy szkoleniowe w zakresie świadomości są dostępne od rządu i od prywatnych stron trzecich.

Po drugie, ustanowienie kodeksu postępowania. Ustanowienie solidnych mechanizmów raportowania oraz stworzenie i przestrzeganie uczciwego procesu, w ramach którego można badać i odpowiednio rozpatrywać skargi dotyczące molestowania. To również pomaga określić jasne oczekiwania dotyczące stanowiska organizacji w kwestii molestowania oraz ustalenia zasad funkcjonowania zgodnie z normami wyznaczonymi przez organizację.

Po trzecie, ważne jest „nierzucanie słów na wiatr”. Kluczowym aspektem sprawiedliwego procesu egzekwowania jest zapewnienie jego spójnego stosowania w całej organizacji, w tym w górę i w dół hierarchii. Nic tak szybko i gruntownie nie niszczy kultury firmy, jak na przykład inne traktowanie kadry kierowniczej niż wszystkich inni.

Wreszcie, na co dzień organizacja powinna wzmacniać i konsekwentnie postępować zgodnie z polityką przyjmowania zgłoszeń przez osoby, które doświadczyły napaści, zachęcania osób postronnych do interwencji i zgłaszania oraz rozważnego reagowania na niepożądane zachowania, gdy tylko się one pojawią. Na przykład samo nazwanie rasistowskiego stwierdzenia podczas gry „gorącym momentem gry” i niepodejmowanie żadnych działań, aby go powstrzymać, pokazuje wszystkim, że takie wypowiedzi są faktycznie tolerowane i dozwolone.

Te minimalizujące reakcje zwykle zachęcają do tego rodzaju wykroczeń. I odwrotnie, zwracanie uwagi na niewłaściwe zachowanie i beznamiętne stosowanie zasad i oczekiwań określonych przez organizację, aby sobie z tym poradzić, pokazuje społeczności, że istnieją rzeczywiste konsekwencje tych działań i że nie są one mile widziane w organizacji.


Źródło: Esportsobserver

Brief.pl - jedno z najważniejszych polskich mediów z obszaru marketingu, biznesu i nowych technologii. Wydawca Brief.pl, organizator Rankingu 50 Kreatywnych Ludzi w Biznesie.

BRIEF