Sukces to dopiero początek. A co, jeśli to nie wystarczy?

W kilku ostatnich rozmowach z przedsiębiorcami, które przeprowadziłem w ramach mojego projektu Busines In Brief w Telewizji Biznesowej, coraz częściej słyszę jedno zdanie: „Osiągnąłem już wszystko, ale...” — i potem zapada cisza. Cisza, w której kryje się pytanie o sens. Ten tekst to efekt tych właśnie spotkań i przemyśleń. Może sukces to dopiero początek prawdziwej drogi?

W mojej pracy w Briefie przez lata spotkałem setki ludzi sukcesu. Ale dopiero ostatnie, bardziej osobiste rozmowy – z właścicielami firm, inwestorami, liderami – zostawiły we mnie ślad. Coraz częściej słyszę w ich głosach nutę niepokoju.

Nie chodzi o kryzys. Chodzi o to, że wielu z nich po raz pierwszy zadaje sobie pytania: czy to wszystko? czy jestem szczęśliwy? czy wiem, po co dalej idę?

To nie są pytania słabych. To są pytania ludzi, którzy zrobili wszystko „jak trzeba”, a teraz chcą sprawdzić, co naprawdę jest ich.

Sukces biznesowy jest ważny. Ale coraz więcej osób mówi dziś wprost: mam wszystko, ale nie mam spokoju.

Ich życie przypomina piękną fasadę, w której czegoś brakuje za drzwiami.

Nie chodzi o porzucanie ambicji. Chodzi o poszerzenie pola widzenia: że można mieć cele i mieć duszę. I że czasem trzeba zejść z podium, żeby wejść w głąb siebie.

Współpracuję teraz z coachem, który pomaga ludziom sukcesu przejść ten etap z klasą i głębią. Pracuje nie nad strategią, ale nad wewnętrznym spójnością.

To nie są sesje z checklistą. To rozmowy z samym sobą, prowadzone przez kogoś, kto rozumie: sukces to często sposób ucieczki od siebie. I jednocześnie drzwi powrotu.

Jeśli jesteś w miejscu, w którym wszystko się zgadza — a jednak coś cię uwiera — to może właśnie teraz zaczyna się prawdziwa podróż. Taka, która nie prowadzi wyżej, tylko głębiej.

Chętnie porozmawiam, jeśli ten temat Cię porusza. Bez zobowiązań. Po prostu od człowieka do człowieka.